Ο Άξονας (ή αλλιώς Συμμαχία του Άξονα ή χώρες του Άξονα) ήταν η συμμαχία των χωρών που αποτελούσε τη μία πλευρά στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (η άλλη, ήταν οι Σύμμαχοι). Οι τρεις βασικότερες χώρες που την αποτελούσαν, ήταν η Γερμανία, η Ιταλία και η Ιαπωνία, οι οποίες υπέγραψαν την Τριμερή Συμφωνία τον Σεπτέμβριο του 1940, ιδρύοντας έτσι τον Άξονα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Άξονας κατάφερε να κατακτήσει μεγάλο μέρος της Ευρώπης, της Αφρικής, της νοτιοανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού Ωκεανού, αλλά τελικά ηττήθηκε από τους Συμμάχους
Ο όρος Άξονας πρώτη φορά αναφέρθηκε επίσημα το 1936 από τον Ιταλό δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι, που σε κάποια ομιλία του αναφέρθηκε στον άξονα Ρώμης-Βερολίνου σχετικά με τη συνθήκη φιλίας των δύο χωρών που είχε υπογραφεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους

Η Γερμανία ήταν ανεπίσημα η ηγετική χώρα στον Άξονα καθώς είχε τον μεγαλύτερο και πιο εξελιγμένο στρατό από τις υπόλοιπες δυνάμεις. Εκείνη την εποχή, την Γερμανία την κυβερνούσε ο Αδόλφος Χίτλερ μαζί με το Εθνικό Σοσιαλιστικό Εργατικό κόμμα. Οι πολίτες της χώρας ένιωθαν εξευτελισμένοι από την Συνθήκη των Βερσαλιών στο τέλος του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου και η Γερμανία ήταν αναγκασμένη να πληρώνει υπέρογκα ποσά για την αποκατάσταση της χώρας. Οι Ναζί πίστευαν οτι η χώρα προδόθηκε από τους Κομουνιστές και τους Εβραίους και υποσχέθηκαν να ξανακάνουν τη Γερμανία μεγάλη δύναμη και να την επεκτείνουν, αρχικά ανατολικά, δηλαδή να καταλάβουν την Πολωνία, τις Βαλτικές χώρες και τη Σοβιετική Ένωση

Η Ιαπωνία ήταν η μεγαλύτερη δύναμη του Άξονα στην Ασία και τον Ειρηνικό. Την Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας, όπως λεγόταν, την κυβερνούσε αυτή την εποχή ο μονάρχης αυτοκράτορας Shōwa. Από τις αρχές του αιώνα, η Ιαπωνία είχε επεκτατικές βλέψεις στην ευρύτερη γύρω περιοχή, κυρίως λόγω έλλειψης φυσικών πόρων στα εδάφη της. Η επεκτατική της αυτή πολιτική, την έφερε κοντά στην Γερμανία και την Ιταλία στη δεκαετία του '30, οι οποίες είχαν παρόμοιες βλέψεις. Η πρώτη της πολεμική επεκτατική ενέργεια ήταν εναντίον της Κίνας το 1937, όταν κατέλαβε περιοχές της Κίνας και προκάλεσε θανάτους αμάχων. To 1940 ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες ήταν απασχολημένες με τον πόλεμο και η Γαλλία είχε υποκύψει στη Γερμανία, κατέλαβε την Γαλλική Ινδοκίνα
Προσπαθώντας να αποκόψει την Αμερική από τις Φιλιππίνες, το Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό διέταξε επίθεση στη ναυτική βάση των Αμερικανών στο Περλ Χάρμπορ στη Χαβάη, στις 7 Δεκεμβρίου του 1941. Αρχικά, οι Ιάπωνες κατάφεραν αρκετές νίκες έναντι των Συμμάχων και ο Πόλεμος του Ειρηνικού κράτησε μέχρι την ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945

Η Ιταλία βρισκόταν κάτω από την αρχηγία του φασιστή δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι από το 1922. Η Ιταλία είχε τεθεί εναντίον της Γερμανίας στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά τη Συνθήκη των Βερσαλιών, είχε ελάχιστα οφέλη από αυτόν τον πόλεμο. Οι εθνικιστές της, το θεώρησαν αδικία καθώς πάνω από 600.000 Ιταλοί είχαν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου. Το 1935, η Ιταλία επιτέθηκε και κατέλαβε την Αιθιοπία και το 1939 την Αλβανία
Η Ιταλία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο στις 10 Ιουνίου του 1940 κηρύσσοντας πόλεμο σε Αγγλία και Γαλλία και λίγο αργότερα υπέγραψε την Τριμερή συμφωνία με Γερμανία και Ιαπωνία. Οι Ιταλοί υπέστησαν πολλές ήττες στην αρχή του πολέμου, κυρίως από τους Έλληνες και τους Βρετανούς στην Αίγυπτο. Ενδυναμώθηκαν αργότερα με τη βοήθεια του Γερμανικού στρατού, για λίγο όμως, μέχρι την εγκατάλειψη του πολέμου και την αποχώρησή τους από τη Βόρεια Αφρική, καθώς και την εισβολή των συμμάχων στην Ιταλία και την παράδοσή τους στους Συμμάχους το 1943

Οι υπόλοιπες χώρες του Άξονα ήταν η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Κροατία, η Γιουγκοσλαβία, η Βουλγαρία και η Σλοβακία. Συνεμπόλεμες δυνάμεις ήταν η Φινλανδία, το Σαν Μαρίνο, το Ιράκ και η Ταυλάνδη

Αρθρογραφία, Γερμανία